باز محرم رسید ماه عزای حسین(ع) / سینه ی ما می شود کرب و بلای حسین (ع) / کاش خدا قسمتم رزق حلالی کند / تا که توانم کنم خرج عزای حسین(ع) / کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه / تا که بگیرم صفا من ز صفای حسین(ع) / هر که عزادار اوست، شیعه و غمخوار اوست / ناله ی او می دهد سوز صدای حسین(ع) / مادر او فاطمه(ع)، خوب دعا گو بود / هر که بریزد ز چشم، اشک برای حسین(ع) / اشک عطای خداست هدیه ی خیرالنساست / نیست کسی لایقش غیر گدای حسین(ع) / ماه محرم کند جامعه را زیر و رو / جمله جوانان شوند مست ولای حسین(ع) / بهتر از این گریه ها نیست سلاحی بدست / تا که بماند به پا دین خدای حسین(ع)