بار الها بار الها از تو میخواهم

که بگشایی در لطف و صفا را از تو میخواهم

ببخشایی گناه مردم صاحب خطا را

مگر من چه کردم که دنیای دردم

در این واپسین شام هستی خدایا گناهی نکردم

گناهی به جز ذکر یکتا پرستی ز روی تمنا در بسته بگشا

خدایا اگر دیدی از ما خطایی خدایا ببخشا در بسته بگشا

به رویم خدایا تو که مالک این زمینی که در خود شکستم

دری را که بستم در این چاه قربت نشینی به قربت غم و درد

تنهایی گسسته همه تار و پودم نمانده

اگر صبح فردایی به این تیره شام وجودم خدایا

چرا بازی سرنوشت چنین روزگاری به پایم نوشت

من خاکی از خاک مینو سرشت رسیدم

به دوزخ به جای بهشت خدایا از این غم رهایم کن تو صبر خدایی عطایم کن دعا میکنم با دل خسته گشایی به رویم در بسته

فریب شیطان دیروز شیطان را دیدم در حوالی میدان بساطش را پهن کرده بود ؛

فریب می فروخت!! مردم دورش جمع شده بودند،هیاهو میکردند،

هول میدادند و بیشتر میخواستند توی بساطش همه چیز بود

: غرور،حرص،دروغ،جنایت و… هرکس چیزی می خریدو در ازایش چیزی می داد

بعضی ها تکه ای از قلبشان را میدادند و بعضی پاره ای از روحشان را بعضی ها ایمانشان را میدادند

و بعضی آزادگیشان را شیطان میخندیدو دهانش بوی گند جهنم میداد،

حالم را به هم میزد،انگار ذهنم را خواند موذیانه خندید و گفت :

من کاری با کسی ندارم فقط گوشه ای بساطم را پهن کرده ام و آرام نجوا میکنم نه قیلوقال میکنم و نه کسی را مجبور میکنم چیزی از من بخرد می بینی!

آدم ها خودشان دور من جمع شده اند آن وقت سرش را نزدیکتر آورد و گفت

: البته تو با اینها فرق میکنی تو زیرکی و مومن،زیرکی و ایمان آدم را نجات می دهد اینها ساده اند و گرسنه،

در ازای هرچیز فریب میخورند ساعتها کنار بساطش نشستم تا اینکه چشمم به جعبه ی عبادت افتاد

ک لابه لای چیز دیگر بود دور از چشم شیطان آنرا برداشتم و توی جیبم گذاشتم

با خود گفتم:بگذار یکبارم که شده کسی چیزی را از شیطان بدزدد به خانه آمدم و در کوچک جعبه ی عبادت را باز کردم توی آن اما جز غرور چیزی نبودجعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت فریب خورده بودم

،فریب دستم را روی قلبم گذاشتم ، نبود! فهمیدم ک آنرا کنار بساط شیطان جاگذاشتم تمام راه دویدم،

تمام را لعنتش کردم،تمام راه خدا خدا کردم میخواستم عبادت دروغی اش را توی سرش بکوبم و قلبم را پس بگیرم به میدان رسیدم

شیطان اما نبود آنوقت نشستم و های های گریه کردم،اشک هایم ک تمام شد بلند شدم تا بی دلی ام را با خود ببرم ک صدایی شنیدم…

. صدای قلبم را و همانجا بی اختیار ب سجده افتادم و زمین را بوسیدم به شکرانه قلبی ک پیدا شده بود.

به زندگی فکر کن…

ولی برای زندگی غصه نخور!

دیدن.حقیقت است ولی درست دیدن فضیلت!

ادب خرجی ندارد ولی همه چیز را میخرد!

زندگی معلم بی رحمیست که اول امتحان میگیرد بعد درس میدهد

ا شروع هر صبح فکر کن تازه به دنیا اومدی

.مهربان باش و دوست بدار! شاید فردایی نباشد!