ﺩﻧﯿـــــﺎ …
ﺧــﺴـﺘـــــﻪ ﺍﻡ …
ﮐﻤـــﯽ ﺻــــــﺒﺮ ﮐـــــﻦ …ﮐـــــﻮﺗـــــﺎﻩ …
ﺑـــﻪ ﺍﻧـــــﺪﺍﺯﻩ ﻣﺴﺘــــــﯽ ﻫﺎ ﺷﺒــــﺎﻧـــــﻪ ….
ﯾــﺎ ﺑـــــﻪ ﺍﻧـــﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺁﺗـــــﺶ ﮐﺸﯿـــﺪﻥ
ﯾــﮏ ﮐـــﺒــﺮﯾﺖﻭ ﺭﻭﺷـــــﻦ ﮐــــﺮﺩﻥ ﯾـــﮏ ﺳﯿﮕــــــﺎﺭ ….ﻭ ﺣﺘـــــﯽ ﮐـــﻮﺗـــﺎﻩ ﺗــــﺮ ….
ﺑـــــﻪ ﺍﻧــــــﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺩﻭﺍﻡ ﻟﺒــــﺨﻨــــﺪﻡ!
ﻓﻘــــﻂ ﯾــــﮏ ﻟــﺤﻈــــﻪ ﺑــﺎﯾﺴــﺖ!
ﺩﻧﯿـــﺎ …ﺧـــﺴﺘـــﻪ ﺍﻡ ….ﺩﻟــﺴــــــــــﺭﺩﻡ
ﺭﻭﺣـــﻢ ” ﺩﺭﺩ” ﺩﺍﺭﺩ
ﻧﻪ ﺁﺭﺍﻣﺸﺖ ﺭﺍﺑﻪ ﭼﺸﻤـﮯ
ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﮐﻦ،ﻧﻪ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﮔﺮﻣﺎﮮ ﺩﺳﺘـﮯ ﺩﻟـــــــــﺨﻮﺵ …
ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ
ﺩﺳﺘــﻬﺎ ﻣﺸﺖ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ …
ﻭ ﺗﻮ ﻣـﮯﻣﺎﻧـی و یک ﺩﻧــــــــﯿﺎ ﺗــــــــــﻨﻬﺎﺉﯼ …
ﭼﻘـــِـــــــــﺩﺭ ﺯﺟﺮﺁﻭﺭ ﺍﺳــــــﺖ ﺍﯾﻨﮑــــــﻪ ….
ﺗــــــــــﻮ ﺻـــــﺎﺣﺐ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﺑــــﺎﺷـــﯽ ﮐـــــِـﻪ
ﻟــــــِـﺬﺕ “ﺗﻌﺒـﯿــــــــــﺮﺵ” ﺑـــــــــــــــﺮﺍﯼ
ﺩﯾﮕﺮﯾَـــــــــــــــﺴـﺖ

سلام سلام به برگهای ریخته پاییز سلامی به برفهای زمستان واکنون سلام به قطرات اشکهای خودم
اشک اشک دلم کمی گریه نه کمی دلتنگی وشاید نه خیلی گریه ودلتنگی دارد
دیگر برای زندگی دیر است
دیگر برای پشیمانی دیر است
و……………………………………….
تمام …………………………………………
……………………………………………مرگ اورا ربود

سلامی به گرمی آفتاب زمستان به گرمی دستان پدر به گرمی نگاه مادر به گرمی آرامش برادر به گرمی عشق خواهرانه به همه دوستان کوثرنت خودم سلام

دلم برای بازی های کودکانه تنگ شده امروز محدثه را دیدم بچه ای یکی از طلبه هامونه خیلی آرامه یاد بچهگی های خودم که مادر دنبالم همش راه میفتاد تا نرم روی دیوار تا آتش درس نکنم تا آتیش نسوزنم اما برعکس من محدثه خیلی آرام است بزرگ شده ام باز همان شیطنت دارم اما چه فایده دیگر به پای بزرگیم مینویسن نه کودکی ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?